Δεν είναι λίγα τα άτομα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, τα οποία προχωρούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς να έχει διαγνωστεί η δυσλεξία η οποία αντιμετωπίζουν. Δυσκολίες στο σχολείο, όπως η καθυστέρηση στην εκμάθηση της ανάγνωσης, η δυσχέρεια στη "φωναχτή" ανάγνωση και ο αργός ρυθμός σε προφορικό και γραπτό λόγο, πολλές φορές δεν διαπιστώνονται επίσημα από γονείς και εκπαιδευτικούς, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να μην έχουν γνώση της δυσλεξίας,η οποία τους ταλαιπωρεί.
Πριν βγάλουμε, βέβαια, οποιοδήποτε συμπέρασμα, θα πρέπει να αποκλείσουμε άλλα εμπόδια στη μάθηση. Κάποια από αυτά είναι προβλήματα στην ακοή ή την όραση, εκπαιδευτικές εμπειρίες και ευκαιρίες που είχε το άτομο κατά τα σχολικά έτη, η μητρική γλώσσα ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες όπως η δυσπραξία, η ΔΕΠ-Υ ή το σύνδρομο Asperger. Ωστόσο, δεν αποκλείεται ένας ή περισότεροι από αυτούς τους παράγοντες,να συνυπάρχουν με τη δυσλεξία. Ο ρόλος εδώ του ειδικού εκπαιδευτικού, είναι να διαχωρίσει τα πιθανά αίτια των δυσκολιών αυτών.
Φοιτητές που μιλούν τα ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα:
Οι δίγλωσσοι φοιτητές σε οποιαδήποτε χώρα, αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες, καθώς η μητρική τους γλώσσα διαφέρει από την επίσημη της χώρας σπουδών. Οι εξετάσεις λοιπόν, είναι σημαντικό να γίνονται με ορισμένες διευκολύνσεις, οι οποίες θα βοηθήσουν τους φοιτητές να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των μαθημάτων. Οι διευκολύνσεις αυτές είναι: περισσότερος χρόνος (τον οποίο θα καθορίσει ο αρμόδιος καθηγητής), παράβλεψη ορθογραφικών λαθών σε μαθήματα που δίνεται περισσότερη έμφαση στο νόημα, περαιτέρω διευκρινήσεις, όπου αυτό είναι εφικτό και σε περιπτώσεις που είναι δυνατό, η προφορική εξέταση να γίνεται στη μητρική γλώσσα.
Είναι απλοικό να ισχυριστεί κάποιος ότι οι δίγλωσσοι φοιτητές δεν μπορούν να διαγνωστούν με δυσλεξία. Είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνει κάποιος θετική διάγνωση δυσλεξίας από τη στιγμή που ο φοιτητής κάνει συγκεκριμένο τύπο λαθών και έχει αδυναμίες σε γνωστικούς τομείς που σχετίζονται με τη δυσλεξία.
Τα τεστ που θα χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση της δυσλεξίας σε ενήλικες θα πρέπει να αξιολογούν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων καθώς επίσης, να είναι σταθμισμένα. Με τον όρο σταθμισμένα εννοούμε δοκιμασίες που συγκρίνουν την επίδοση του ατόμου με τις επιδόσεις του γενικού πληθυσμού της ίδιας ηλικίας.
Τί πρέπει να περιλαμβάνει η ολοκληρωμένη διαγνωστική έκθεση:
Πριν βγάλουμε, βέβαια, οποιοδήποτε συμπέρασμα, θα πρέπει να αποκλείσουμε άλλα εμπόδια στη μάθηση. Κάποια από αυτά είναι προβλήματα στην ακοή ή την όραση, εκπαιδευτικές εμπειρίες και ευκαιρίες που είχε το άτομο κατά τα σχολικά έτη, η μητρική γλώσσα ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες όπως η δυσπραξία, η ΔΕΠ-Υ ή το σύνδρομο Asperger. Ωστόσο, δεν αποκλείεται ένας ή περισότεροι από αυτούς τους παράγοντες,να συνυπάρχουν με τη δυσλεξία. Ο ρόλος εδώ του ειδικού εκπαιδευτικού, είναι να διαχωρίσει τα πιθανά αίτια των δυσκολιών αυτών.
Φοιτητές που μιλούν τα ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα:
Οι δίγλωσσοι φοιτητές σε οποιαδήποτε χώρα, αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες, καθώς η μητρική τους γλώσσα διαφέρει από την επίσημη της χώρας σπουδών. Οι εξετάσεις λοιπόν, είναι σημαντικό να γίνονται με ορισμένες διευκολύνσεις, οι οποίες θα βοηθήσουν τους φοιτητές να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των μαθημάτων. Οι διευκολύνσεις αυτές είναι: περισσότερος χρόνος (τον οποίο θα καθορίσει ο αρμόδιος καθηγητής), παράβλεψη ορθογραφικών λαθών σε μαθήματα που δίνεται περισσότερη έμφαση στο νόημα, περαιτέρω διευκρινήσεις, όπου αυτό είναι εφικτό και σε περιπτώσεις που είναι δυνατό, η προφορική εξέταση να γίνεται στη μητρική γλώσσα.
Είναι απλοικό να ισχυριστεί κάποιος ότι οι δίγλωσσοι φοιτητές δεν μπορούν να διαγνωστούν με δυσλεξία. Είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνει κάποιος θετική διάγνωση δυσλεξίας από τη στιγμή που ο φοιτητής κάνει συγκεκριμένο τύπο λαθών και έχει αδυναμίες σε γνωστικούς τομείς που σχετίζονται με τη δυσλεξία.
Τα τεστ που θα χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση της δυσλεξίας σε ενήλικες θα πρέπει να αξιολογούν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων καθώς επίσης, να είναι σταθμισμένα. Με τον όρο σταθμισμένα εννοούμε δοκιμασίες που συγκρίνουν την επίδοση του ατόμου με τις επιδόσεις του γενικού πληθυσμού της ίδιας ηλικίας.
Τί πρέπει να περιλαμβάνει η ολοκληρωμένη διαγνωστική έκθεση:
- περίληψη του οικογενειακού και σχολικού πλαισίου, βασικές πληροφορίες του ιστορικού του ατόμου
- επίδοση στην ανάγνωση και στη γραφή (γραπτή έκφραση και ορθογραφία)
- λεκτικές και μη λεκτικές ικανότητες
- συμπέρασμα: με βάση τα παραπάνω γίνεται αναφορά στο αν στοιχειοθετείται ή όχι η διάγνωση της δυσλεξίας
- προτεινόμενες διευκολύνσεις: εδώ, το κάθε πανεπιστήμιο προτείνει το είδος της στήριξης που θα ωφελούσε το φοιτητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου